Beste Caroline van der Plas,

Als chefredacteur van Pig Business en mede-oprichter BoerBurgerBeweging had ik afgelopen vrijdag toch wel een reactie van jou verwacht in je vertrouwde column op Pig Business over de vrijgekomen beelden gemaakt door een dierenactivist van dierenbelangenorganisatie Ongehoord in de varkensslachterij van Westfoort vleesproducten in  IJsselstein. Beelden waarop te zien was hoe varkens keihard geslagen werden en aan hun staart getrokken. Beelden waarop je zag hoe varkens die wat mankeerden uit de groep geslagen werden. En hoe kreupele varkens in de gang in het zicht van de andere varkens meermalen geëlektrocuteerd werden met een tang op hun hoofd om daarna met bewustzijn nog minutenlang stuiptrekkend en bloedend de doodstrijd te moeten ondergaan. En ook beelden van hoe de vergassing er bij varkens in dit slachthuis aan toe gaat. Varkens in paniek die happen naar zuurstof en langzaam pijnlijk stikken. Beelden die mensen met een greintje gevoel en verplaatsingsvermogen niet snel zullen vergeten.

Maar nee, jij vond het de dag dat deze afgrijselijke beelden naar buiten kwamen, belangrijker om een column te publiceren over boze boeren die het een dolk in hun rug vinden omdat dierenactivist Peter Janssen in het Fries Verzetsmuseum in het kader van ‘Vrijheid van nu’ mag uitleggen waarom hij vindt dat de vrijheid van dieren gelijk moet zijn aan de vrijheid van mensen. En waarom hij bereid is daarvoor zijn eigen vrijheid op het spel te zetten. De boeren zijn volgens jou boos omdat Janssen niet voor vrijheid strijdt, maar veehouders juist de vrijheid wil ontnemen om dieren te houden en hun beroep uit te oefenen.  Wat is er toch mis met jou en al die boeren? Janssen strijdt wel degelijk voor de vrijheid van de allerzwaksten in onze samenleving: de dieren. Hij past daarom prima in dit verzetsmuseum die de aandacht verschuift naar de vrijheid nu. Gelukkig ziet het verzetsmuseum dit ook zo.

Telkens weer blijkt uit jouw columns en tv optredens dat jij er een groot genoegen in schept en het als een levensmissie ziet om mensen die voor dieren opkomen als dierenextremisten weg te zetten.  Je lijkt gedreven te worden door haat tegen ons die opkomen voor de allerzwaksten.

En nu zijn er deze 100 uur gefilmde slachthuisbeelden die niet kunnen liegen. En jij bent stil hierover. Waar blijven jij en al die boeren nu die zo trots zeggen te zijn op hun varkenssector en het volk willen doen geloven dat ze zoveel van ‘hun’ dieren houden? Ik heb nog geen enkele boer zien huilen en slachtofferhulp horen vragen om wat er de dieren waar hij zo van hield is aangedaan. Het blijft merkwaardig stil. Als je echt zoveel van je varkens als boer zou houden zou dit het moment moeten zijn van diepe gewetenswroeging en schuld. Het moment om acuut te stoppen zonder geld van de overheid daarvoor te durven vragen. Maar nee, ik kan slechts op Pig Business lezen wat de directeur van dit slachthuis zegt:  „We hebben ook steunbetuigingen gehad van personen die weten dat dit ons aangrijpt. Velen zijn in de afgelopen jaren bij ons geweest, konden de slachterij bekijken en waren onder de indruk.”  Moeten we dat ‘aangrijpen’ nu echt geloven als je een bedrijf hebt in het vermoorden van vele duizenden varkens per dag?

Dit zijn geen incidenten. Zolang jullie, de overheid, de vleeseters, de supermarkten en de banken het normaal vinden dat dieren als producten worden gezien en behandeld, zijn dit de gevolgen. Dierenleed van het begin tot het eind: weerzinwekkend. Verwachten jullie echt dat een varken dat in doodsangst is en zich daardoor verzet een aai over zijn bol krijgt voordat zij de gaskamer in gaat? Laat me niet lachen. Jullie maken een dier tot een nummer en product, zo wordt het dan ook behandeld.

En zaterdag, een dag na het uitkomen van deze afgrijselijke beelden waar heel Nederland van op zijn kop zou moeten staan, lees ik je column over  ‘Het beste idee van varkensland’.  Wat denk jij Caroline wat het beste voor de varkens in ons land zou zijn? Zal ik dan maar?

Hier komt hij, namens alle varkens van Nederland:

1. De slachthuizen sluiten.

2. Stoppen met fokken.

3. De varkens die nu leven een leven geven waar ze blij van worden en lekker varken kunnen zijn zonder uitbuiting van mensen.

Kunnen  jij en al die varkensboeren eindelijk eens echt tonen hoeveel je van varkens houd.

Caroline, ooit komt de dag dat je haatcolumns en de leugens die je verspreidt over  mensen die voor dieren opkomen niet meer werken. Ooit komt de dag dat de meerderheid van de bevolking haar ogen niet meer sluit voor deze weerzinwekkende stelselmatige  dierenmishandeling. En die dag komt steeds dichterbij. Met al je haat en leugens kun je dat niet tegenhouden.

Sandra van de Werd

Update

Caroline van der Plas gaat los

Gisteren ontving ik van Caroline van der Plas, webredacteur van Pig Business en mede oprichter BoerBurgerBeweging een mail waarin ze kort reageerde op mijn open brief aan haar. Ze vroeg mij nadrukkelijk om daar niets uit te publiceren. Dat zal ik dan ook niet doen, al had ik ook de behoefte niet omdat ze inhoudelijk niet diep op mijn open brief in ging. Wel eindigde ze ermee dat ze op haar manier en op haar eigen moment nog zou reageren op mijn open brief.

En dat heeft ze nu gedaan: ze is volkomen los gegaan met haat zaaien over mensen die voor dieren opkomen in haar nieuwe column ‘De angst regeert’. Echt alle remmen zijn losgegaan bij Caroline. Haar column is daarom ook wel op een bepaalde manier lachwekkend. Ze laat hierin heel goed zien hoe zij in elkaar steekt en moet toch wel enigszins het spoor bijster zijn geraakt in haar boosheid door zulke onzin te beweren. Alleen de titel al ‘De angst regeert’, een ieder weldenkend mens zou denken dat het hier over de varkens gaat die zoveel angst in hun korte leven moeten ondergaan. Maar nee, Caroline doelt op dat de angst regeert om zogenaamd niks te durven zeggen over de methodes die activisten gebruiken om iedereen van het vlees te krijgen. Nou die angst regeert niet bij Caroline.

Het is bijzonder om te lezen hoe zij het voor slachterij Westfoort opneemt in deze column en de beelden van de dierenmishandeling aldaar bagatelliseert. Zo schrijft ze: “Feit is namelijk, dat als je ergens 100 uur lang filmt, je altijd wel een beeld kan maken van iets dat ergens mis gaat. Er is in die 100 uur altijd wel een medewerker te vinden, die een misstap begaat. En als je van die 100 uur, een paar minuten aan elkaar plakt, lijkt het voor de buitenwereld alsof dit schering en inslag is.” Dat RTL nieuws al die 100 uur gemaakte film vooraf heeft bekeken en daar ook commentaar over heeft geleverd en zelf heeft geselecteerd vergeet Caroline. RTL nieuws heeft duidelijk als commentaar erbij gezegd dat ze bepaalde getoonde mishandelingen niet aan de lopende band zagen gebeuren maar dat ze dit wel herhaaldelijk terug zagen komen. En de beelden waarin je ziet hoe varkens pijnlijk en in paniek vergast worden zijn standaard praktijk.

Caroline wil in haar column ons duidelijk maken hoe negatieve beeldvorming, via een makkelijk kunstje een hele sector kapot kan maken. Zo komt zij met de bizarre vergelijking om undercover te gaan filmen in de intensieve mensenhouderij bij een kinderopvang. Zo schrijft zij : ”Ik richt een actiegroep op met gelijkgestemden en ga twee weken undercover werken in een kinderdagverblijf. Ik schiet 100 uur beeldmateriaal. Alle beelden waar het goed gaat, gooi ik weg. Ik pik er die paar voorvallen uit waar het mis gaat. Bijvoorbeeld een kind dat een keer te hard aan zijn arm wordt getrokken, of waar een kind een standje krijgt van de leidster en onbedaarlijk begint te huilen waarna het kind even apart wordt gezet. Of beelden van een baby wiens luier door tijdgebrek niet op tijd is verschoond en het kind in zijn eigen poep ligt. Of van twee vechtende peuters, die elkaar bijten of krabben en de leidster doet er niks aan.”

Het is tekenend voor Caroline dat zij dit vergelijkt met de beelden van varkens in het slachthuis die keihard met peddels worden geslagen en varkens die verschillende malen geëlektrocuteerd worden en in volle bewustzijn spartelend doodbloeden. Deze vergelijking laat goed zien dat ze geen greintje empathie heeft voor het leed wat dieren wordt aangedaan. Ik had het me prima kunnen voorstellen als Caroline undercover wilde gaan om kindermisbruik tegen te gaan en mishandeling. Gelukkig gebeurt dit undercoverwerk ook in het buitenland op plekken waar kinderen als werkslaven en seksslaven misbruikt worden.

In deze bijzondere column schrijft Caroline ook nog eens dat het ons helemaal niet om de dieren gaat: ”Waarom zou je anders twee weken filmen en niet ingrijpen? Als je echt om dieren geeft, zou dat je missie zijn. Dieren redden als je ziet dat ze worden mishandeld. Niet 2 weken filmen en dan weken wachten om het naar buiten te brengen. “ Hoe dom kun je zijn… Als degene van Ongehoord die de undercoverbeelden heeft gemaakt direct had ingegrepen had hij voor de varkens zelf helemaal niets kunnen betekenen, hij was gelijk de laan uitgestuurd. Het slachten en mishandelen van de dieren zou toch gewoon doorgaan.

Meest bizarre zijn eigenlijk de reacties van haar trouwe volgers de boeren op haar column. Zo schrijft ene Jan Veltkamp: “ Wat er op het filmpje te zien is is geen slaan maar aaien; zoiets als een schouderklopje. Een vlieg bekogelen met confetti. Met deze peddels kun je ook niet eens slaan, daar zijn ze te licht en te zwak voor.”

Sandra van de Werd